Είναι πάντα χαρά να έχεις μια νέα ταινία από έναν σκηνοθέτη Μάικλ Μαν, αφού οι ταινίες του γίνονται όλο και πιο ενδιάμεσες. Ακόμα κι έτσι, είναι λίγο περίεργο που για τη νέα του ταινία, Ferrariέχει ρίξει Άνταμ Ντράιβερ ως ο τίτλος του δρομέα που έγινε κατασκευαστής αυτοκινήτων Enzo Ferrari, που έρχεται τόσο σύντομα αφού έπαιξε ένα άλλο ιταλικό είδωλο στο Ρίντλεϊ Σκοτ‘μικρό Οίκος Gucci.
Προσαρμοσμένο από Μπροκ ΓέιτςΒιβλίο, Enzo Ferrari: The Man, The Cars, The Races, The Machineαπό σεναριογράφο Τρόι Κένεντι Μάρτιν, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο Mann μπορεί να ήθελε να πει αυτή την ιστορία και να κάνει αυτήν την ταινία. Διαδραματίζεται το 1957, δέκα χρόνια αφότου η Ferrari άρχισε να φτιάχνει αυτοκίνητα και σε μια εποχή που η αυτοκρατορία του είναι σε κρίση, η ταινία αφιερώνει πολύ χρόνο στην εξερεύνηση της διπλής σχέσης του με τη σύζυγο και συνέταιρο Laura (Πενέλοπε Κρουζ) και την ερωμένη του Λίνα Λάρδη (Shailene Woodley) και μητέρα του καθάρματος γιου του Pierro. Χρόνια νωρίτερα, ο Enzo και η Laura έχασαν τον δικό τους γιο, κάτι που τους κρέμεται καθώς η εταιρεία της Ferrari παραπαίει. Ο Enzo συνειδητοποιεί ότι ο μόνος τρόπος για να αλλάξει τα πράγματα είναι να κερδίσει η αγωνιστική του ομάδα στον εξαντλητικό αγώνα Mille Miglia των 1000 μιλίων.
Πολύ απο Ferrari ασχολείται με αυτή την αδύναμη σχέση ανάμεσα στον Ένζο και τη Λόρα, με τον Κρουζ να υποδυθεί τόσο άψογα τον τελευταίο ρόλο, υποδυόμενος την ύποπτη σύζυγο που τυγχάνει να έχει και τη μισή εταιρεία του Έντσο. Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα. Η ερμηνεία της είναι εύκολα η καλύτερη της ταινίας, ειδικά σε σύγκριση με τον Driver, του οποίου η ερμηνεία μετά βίας ξεχωρίζει πολύ καλύτερα από την ερμηνεία του για τον Mauricio Gucci. Δυστυχώς, οι σκηνές μεταξύ των δύο τους τείνουν να επιβαρύνονται υπερβολικά από το μελόδραμα και τη δραματική θεατρικότητα. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η Woodley δεν είναι τόσο κατάλληλη για τον ρόλο της, όσο οι άλλοι δύο, αλλά ο ρόλος της Lina είναι εξίσου σημαντικός και κατά κάποιο τρόπο, η ήπια ερμηνεία της ταιριάζει καλύτερα με αυτή του Driver.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες υποπλοκές της ταινίας είναι αυτή του Ισπανού δρομέα Alfonso De Portago, όπως υποδύεται Γκάμπριελ Λεόνε, που τυχαίνει να βρίσκεται στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή για να ενταχθεί στην αγωνιστική ομάδα της Ferrari. Γίνεται αμέσως δημοφιλής μεταξύ των Ιταλών, συμπεριλαμβανομένου του μικρού γιου του Enzo, Pierro, ο οποίος ζητάει συνέχεια από τον πατέρα του το αυτόγραφο του δρομέα. Μια άλλη συναρπαστική πτυχή της ταινίας είναι η σχέση του Enzo με τον ιταλικό Τύπο που κρέμεται από κάθε του λέξη, αλλά είναι κυρίως γύρω για να λερώσει την αμφιλεγόμενη προσωπική του ζωή. Ο ανερχόμενος παπαράτσι παίζει επίσης μεγάλο ρόλο, κάνοντας Ferrari ίσως λίγο πιο φελίνι από την ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ.
Ένα όνομα όπως ο «Μάικλ Μαν» αναδεικνύει τους καλύτερους στη χειροτεχνία, πολλοί από τους οποίους μπορεί να μην είχαν πολλές ευκαιρίες να συνεργαστούν με τον σκηνοθέτη πριν από αυτό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον βραβευμένο με Όσκαρ Κινηματογράφο Erik Messerschmidt (“Mank”) και Editor Πιέτρο Σκάλα (“Gladiator”), οι οποίοι γνωρίζουν ξεκάθαρα τον εκπρόσωπο του Mann ως οπτικό σκηνοθέτη, η δουλειά τους πραγματικά λάμπει τόσο στις δραματικές μερίδες όσο και στους αγώνες. Ντάνιελ Πέμπερτον προσφέρει μια βαθμολογία που είναι τέλεια προσαρμοσμένη στην περίοδο και την περιοχή, κάνοντάς την πολύ διαφορετική από άλλες παρτιτούρες, δείχνοντας τη συνεχιζόμενη ευελιξία του.
Ferrariτο πραγματικό αποκορύφωμα του είναι το πραγματικό Mille Miglia, ένας εξαντλητικός αγώνας υψηλής ταχύτητας που τελειώνει με πιθανώς μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές σε οποιαδήποτε ταινία που θα δείτε φέτος. Τα έργα των συνεργατών του Mann’s crafts εκτίθενται πλήρως εδώ, σε σημείο που λίγοι θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πόσα οπτικά εφέ συμμετείχαν για να γίνει ο αγώνας τόσο συναρπαστικός όσο είναι.
Τελικά, Ferrariτο υπερβολικό μελόδραμα του οδηγεί σε ένα τέλος που είναι αρκετά συναισθηματικό, και δυστυχώς, μετά από αυτό που συμβαίνει στο Mille Miglia, πολλοί θα ενδιαφέρονται περισσότερο για τη ζωή του Enzo μεταξύ αυτών των γεγονότων και μια δεκαετία αργότερα, όπως απεικονίζεται στο Τζέιμς Μάνγκολντείναι πολύ ανώτερο, Ford v Ferrari.
Ferrari Σίγουρα έχει πολλά αξιομνημόνευτα στιγμιότυπα που συνεισφέρουν πολύ στη φιλμογραφία του Michael Mann, αλλά υπάρχει επίσης τόσο πολύ μελόδραμα που περιλαμβάνει κακές προφορές, που είναι δύσκολο να συγχωρηθούν τα προβλήματά του μόλις ξεκινήσει ο πραγματικός αγώνας.
Ταλέντο: σι
Ιστορία: σι
Χειροτεχνία: ΕΝΑ-
Δυνατότητα βραβείων: Η Penélope Cruz αξίζει να είναι υποψήφια, όπως και το μοντάζ και η παρτιτούρα της ταινίας
Δυνατότητα Box Office: $15 έως $20 εκατομμύρια
Ανανεώσιμη δυνατότητα: Ο Τζέιμς Μάνγκολντ έχει ήδη φτιάξει Ford v FerrariΈτσι…
Συνολική βαθμολογία: Β
Ferrari θα ανοίξει πανελλαδικά τη Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου, γνωστή και ως ημέρα των Χριστουγέννων.
Στούντιο: NEON, STXfilms
Εκμαγείο: Άνταμ Ντράιβερ, Σαϊλίν Γούντλεϊ, Πενέλοπε Κρουζ, Πάτρικ Ντέμπσι, Γκάμπριελ Λεόνε
Διευθυντής: Μάικλ Μαν
Σεναριογράφος: Τρόι Κένεντι Μάρτιν
Παραγωγοί: Michael Mann, PJ van Sandwijk, Marie Savare, John Lesher, Thomas Hayslip, Περισσότερα
DP: Erik Messerschmidt (συνέντευξη προσεχώς Κάτω από την γραμμή σύντομα)
Σχέδιο παραγωγής: Μαρία Τζούρκοβιτς
Ενδυματολογία: Massimo Cantini Parrini
Συντάκτης: Πιέτρο Σκάλια
Βαθμολογία από: Ντάνιελ Πέμπερτον
