Δεκαοκτώ μήνες αργότερα, η ομάδα ανάπτυξης της Mitsubishi φαγούρασε ξανά τα δάχτυλά της, με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί το νέο Lancer Evolution V το 1998. Το αυτοκίνητο φαινόταν πλέον πολύ πιο επιθετικό. με καμάρες, νέα πίσω αεροτομή αλουμινίου και διευρυμένη διαδρομή 10 χλστ. Η διάμετρος τροχού αυξήθηκε από 16 σε 17 ίντσες για να καταπιεί τα μεγαλύτερα φρένα Brembo. Το εσωτερικό έλαβε επίσης ενημερωμένα καθίσματα Recaro και ελαφρώς πιο φρέσκο φινίρισμα. Η ισχύς εξακολουθούσε να «αναφέρεται» ως 276 ίπποι, αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι συνήθως παρήγαγε πολύ περισσότερο.
Λιγότερο από έξι μήνες μετά το Evo V, η Mitsubishi παρουσίασε το Lancer Evolution VI, με αναβαθμίσεις που επικεντρώνονται κυρίως στην αντοχή και την ψύξη του κινητήρα. Ήταν η πρώτη φορά που ένα Evo μπορούσε να αγοραστεί επίσημα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά μόνο ένας μικρός αριθμός προσφέρθηκε μέσω μιας χούφτας αντιπροσώπων της Ralliart. Ο Ιάπωνας κατασκευαστής κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση στο δεύτερο μισό του 1999 για να γιορτάσει τους τέσσερις συνεχόμενους τίτλους οδηγών WRC του αγαπημένου του γιου από το 1996-1999 – το Mitsubishi Lancer Evolution VI Tommi Makinen Edition.
Θεωρείται ευρέως ως το καλύτερο Lancer που φόρεσε το σήμα Evolution, ήρθε σε πέντε χρώματα – κόκκινο, μαύρο, μπλε, λευκό και ασημί. Ένα κόκκινο/μαύρο ανάγλυφο εσωτερικό του Tommi Makinen και οι λευκές ζάντες Enkei 17 ιντσών ολοκλήρωσαν το πακέτο, ενώ οι αναβαθμίσεις επιδόσεων σημείωσαν ότι το σπριντ 0-60 mph εξαφανίστηκε σε 4,4 δευτερόλεπτα και το αυτοκίνητο έφτασε τα 150 mph. Η ισχύς φημολογήθηκε ότι ήταν πάνω από 300 ίππους, αντί για τη «συμφωνία» των 276 ίππων.
Το 2001, υπό την πίεση των νέων κανονισμών του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι, η Mitsubishi παρουσίασε το Evolution VII. Βασισμένο στην πλατφόρμα Lancer Cedia, ήταν πιο ογκώδες και βαρύτερο από τον προκάτοχό του, και ενώ η Mitsubishi προσπάθησε να το αντισταθμίσει με πολλαπλές τροποποιήσεις στο πλαίσιο, το αποτέλεσμα ήταν ένα αυτοκίνητο που ήταν υποτονικό σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές.
