Η αυτοκινητοβιομηχανία της Ιαπωνίας εδραιώνεται περαιτέρω με τη Honda, τη Nissan alliance, την ET Auto

Νέο Δελχί: Η πρόσφατη κοινή ανακοίνωση της Honda και της Nissan να εξερευνήσουν τη συνεργασία σηματοδοτεί ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός στην εδραίωση της αυτοκινητοβιομηχανίας της Ιαπωνίας.

Σύμφωνα με πηγές του κλάδου, είναι μια ξεκάθαρη αναγνώριση της σημερινής παγκόσμιας πραγματικότητας όπου οι Κινέζοι προχωρούν στην αρένα των ηλεκτρικών οχημάτων. «Η Ιαπωνία υστερεί σε σύγκριση και αυτή η κίνηση της Honda και της Nissan να συνεργαστούν για την ηλεκτροκίνηση είναι απόδειξη αυτού του γεγονότος», λέει ένας αξιωματούχος του τομέα αυτοκινήτων.

Κατά την άποψή του, η δημιουργία βαθιών σχέσεων είναι η μόνη διέξοδος για τις αυτοκινητοβιομηχανίες να παραμείνουν στη ζωή σε αυτήν την ανταγωνιστική εποχή κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων, περισσότερο όταν αντιμετωπίζουν έναν τρομερό αντίπαλο όπως η Κίνα. Η χώρα έχει ήδη σηματοδοτήσει την πρόθεσή της να αποστείλει την εμβέλειά της σε πολλές χώρες της Νότιας Αμερικής και του ASEAN με την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης στο ραντάρ της.

Ο φονικός συνδυασμός των κορυφαίων χαρακτηριστικών και η προσιτή τιμή αρκούν για να προσελκύσουν αγοραστές από όλο τον κόσμο στα κινεζικά EV. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο η Ευρώπη βρίσκεται ήδη υπό πίεση από τις αυτοκινητοβιομηχανίες της να επιβάλλουν δασμούς στα ηλεκτρικά οχήματα που εισάγονται από την Κίνα, ενώ οι ΗΠΑ πιθανότατα θα ακολουθήσουν το παράδειγμα για κινεζικές μάρκες αυτοκινήτων που θα μπορούσαν να αποσταλούν από τις εγκαταστάσεις τους στο Μεξικό.

Ιαπωνία εναντίον Κίνας

Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται πλέον όλο και πιο εμφανές ότι η δεσπόζουσα θέση της Ιαπωνίας στην αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται υπό ακόμη μεγαλύτερη πίεση χάρη στο EV blitzkrieg που προέρχεται από την Κίνα. Σίγουρα, η Toyota συνεχίζει να είναι η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, αλλά το να είσαι σόλο δεν είναι η λύση αν σημαίνει να αντέχεις στις προκλήσεις του αύριο.

Αυτό θέτει επίσης στο πλαίσιο γιατί η Toyota ήταν στην πρώτη γραμμή στη δημιουργία ορισμένων βασικών συμμαχιών ως μέρος της προσπάθειας να παραμείνει μπροστά στον αγώνα. Το 2017, ανακοίνωσε μια συνεργασία με τη Suzuki Motor Corporation με βλέμμα στην Ινδία και σε άλλες αναδυόμενες αγορές όπως η Αφρική και η Λατινική Αμερική. Η Suzuki είναι ο ηγέτης της αγοράς στην Ινδία και η Toyota δεν μπόρεσε να κάνει πολλά πράγματα εκεί εκτός από μια επιτυχημένη μάρκα με τη μορφή της Innova.

Ωστόσο, τα τελευταία έξι χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε αυτή η συμμαχία, και οι δύο εταιρείες συνεργάζονται σε βασικούς τομείς όπως η ανάπτυξη προϊόντων και η εισαγωγή καθαρότερων επιλογών καυσίμων για την ινδική αγορά. Θα μπορούσαν να υπάρξουν κάποιες ακόμη μεγαλύτερες εξελίξεις στο εγγύς μέλλον, όπως τα παγκόσμια προϊόντα και άλλες τεχνολογικές ανακαλύψεις που θα βάλουν τη συνεργασία Toyota-Suzuki σε μια ισχυρή θέση.

Η Toyota έχει επίσης μερίδιο σε μια άλλη ιαπωνική μάρκα, τη Mazda, όπου η ιδέα είναι να αναπτυχθεί στη Βόρεια Αμερική, η οποία είναι σαφώς μια από τις σημαντικότερες αγορές της. Στη συνέχεια, υπάρχει η Daihatsu, μια άλλη εταιρεία του ομίλου Toyota, της οποίας η ανδρεία θα αξιοποιηθεί για την περιοχή ASEAN.

Συμμαχία Renault

Στην περίπτωση της Honda και της Nissan, δεν είναι ακόμη σαφές πώς θα εξελιχθεί αυτό όσον αφορά έναν στρατηγικό οδικό χάρτη. Η τελευταία είχε μια ισχυρή συνεργασία για πάνω από δύο δεκαετίες με τη γαλλική Renault, παρόλο που η δομή έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, με τη Nissan να έχει πλέον μεγαλύτερο λόγο από ό,τι στο παρελθόν.

Η Honda είχε συνάψει συμφωνία με τη General Motors για την παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων, αλλά οι δύο την απέσυραν τον περασμένο Οκτώβριο, καθώς δεν φαινόταν πολύ βιώσιμη. Ίσως αυτό ώθησε την ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία να ενώσει τα χέρια με τη Nissan και, στη διαδικασία, να πάει το σενάριο ενοποίησης στην Ιαπωνία στο επόμενο επίπεδο. Ίσως πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι η Nissan έχει επίσης μερίδιο στη Mitsubishi, που αποκτήθηκε το 2016 όταν η τελευταία ήταν κυριολεκτικά κάτω και έξω.

Παρεμπιπτόντως, υπήρξε μια εποχή που οι ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Suzuki είχαν παγκόσμιες συνεργασίες που λειτουργούσαν αρκετά καλά. Η συμμαχία με την GM, για παράδειγμα, προχωρούσε καλά μέχρι που οι δυο τους αποφάσισαν να την παρατήσουν και η επόμενη μεγάλη μάρκα εισιτηρίων που επέλεξε η Suzuki ήταν η Volkswagen όπου το σενάριο πήγε φρικτά.

Ο χωρισμός των τρόπων δεν ήταν ευχάριστος και ήταν σε αυτό το χρονικό σημείο που η Toyota μπήκε στο προσκήνιο. Η συμμαχία δεν είχε καμία δυσλειτουργία μέχρι στιγμής και αυτό οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι υπάρχει μεγαλύτερο επίπεδο πολιτιστικής σύγκλισης και αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των ιαπωνικών εταιρειών.

Υπόθεση για ενότητα

Η Nissan και η Renault είχαν επίσης μια επιτυχημένη σχέση, παρόλο που δεν ήταν ακριβώς με ίσους όρους. Αυτό ήταν που οδήγησε σε μια σειρά δραματικών εξελίξεων, ξεκινώντας με τη σύλληψη του Carlos Ghosn, Προέδρου της Renault-Nissan, που ακολούθησαν περισσότερες ανατροπές σε επίπεδο ηγεσίας και τελικά αναδιάρθρωση της συμμαχίας.

Με τη Honda πλέον ως συνεργάτη της για ηλεκτρικά οχήματα, θα υπάρχουν προφανή ερωτήματα σχετικά με τη συνάφεια της συνεργασίας της Renault στο μέλλον. Θα παίξει ρόλο και η Honda εδώ μαζί με τη Mitsubishi; Είναι πρώιμες μέρες για να αναζητηθούν ακόμα απαντήσεις, αλλά, από την άποψη της αυτοκινητοβιομηχανίας της Ιαπωνίας, η ρεαλιστική λύση είναι ότι η δύναμη βρίσκεται στην ενότητα.

Ένα τμήμα των παρατηρητών του κλάδου πιστεύει ότι η ιαπωνική κυβέρνηση πιέζει για μεγαλύτερη ενοποίηση μεταξύ της αδελφότητας των αυτοκινητοβιομηχανιών της, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθεί ο ανταγωνισμός που εμφανίζεται τώρα με τη μορφή των Κινέζων. Ακόμη και στην αρένα των δίτροχων, η Honda και η Yamaha, που ήταν σκληροί εχθροί για δεκαετίες, συνεργάστηκαν το 2016 για την κοινή ανάπτυξη των σκούτερ 50 κυβικών που είναι μια εξειδικευμένη κατηγορία στην Ιαπωνία.

Αν και αυτό μπορεί να μην φαινόταν πολύ σημαντικό, εξακολουθούσε να σηματοδότησε την αρχή στην οικοδόμηση νέων δεσμών μεταξύ δύο παλιών αντιπάλων που είχαν ελάχιστη αγάπη ο ένας για τον άλλον κατά τη διάρκεια των σκληρών ημερών του πολέμου «HY» στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Θάβοντας το τσεκούρι

Ο παγκόσμιος διευθύνων σύμβουλος της Yamaha τότε, Hiroyuki Yanagi, είχε πει σε αυτόν τον συγγραφέα κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στην Ινδία, «Όλα αυτά συνέβησαν πριν από περισσότερα από 30 χρόνια. Αυτό ήταν κατά τη διαχείριση της παλιάς γενιάς, αλλά αντιπροσωπεύουμε μια νέα γενιά που σκέφτεται διαφορετικά».

Εκτός από τη συνεργασία στον χώρο των σκούτερ των 50 κυβικών, οι δύο εταιρείες είχαν την πρόθεση να διερευνήσουν τη δυνατότητα συνεργασίας σε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και σε τομείς που σχετίζονται με την αυτονομία, τον χρόνο φόρτισης, τις επιδόσεις και το κόστος. Ο Yanagi είπε ότι τα ηλεκτρικά ποδήλατα αντιπροσώπευαν μια σημαντική πρωτοβουλία κινητικότητας για το μέλλον.

“Ωστόσο, στην περίπτωση των ηλεκτρονικών μοτοσυκλετών, υπάρχουν τεχνολογικές δυσκολίες σε σύγκριση με τα τετράτροχα. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια καλή συμμαχία με τη Honda καθώς ο καθένας μας έχει κάποια τεχνογνωσία σε αυτόν τον χώρο. Αν μπορούμε να το συνδυάσουμε , θα υπάρξει καλύτερη τεχνολογία στη διαδικασία», είπε.

Από τότε, τίποτα δεν έχει γίνει πραγματικά από την άποψη της κοινής ανάπτυξης προϊόντων από τη Honda και τη Yamaha, αλλά, όπως λένε οι παρατηρητές του κλάδου, δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το τι επιφυλάσσει το μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ήδη μια κοινοπραξία μπαταριών δικύκλων στην Ιαπωνία που περιλαμβάνει τις Honda, Yamaha, Kawasaki και Suzuki, η οποία μπορεί να δημιουργήσει κάτι μεγαλύτερο παγκοσμίως.