Του Carlo Platella
Το πρώτο E-Prix της δέκατης σεζόν της κατηγορίας επαναλαμβάνει αυτό που είχε ήδη δει στην έκδοση του 2023. Μια επίπεδη κούρσα χωρίς πάθος, λείπει όχι μόνο το προσπέρασμα, αλλά και αγώνων και σημείων ενδιαφέροντος. Εξαίρεση αποτελεί η άμυνα του Έβανς στον Βερν στον τελικό, μια μονομαχία που ωστόσο έληξε χωρίς ανταλλαγή θέσεων. Ιστορικά, η πίστα της Πόλης του Μεξικού δεν διευκολύνει τις προσπεράσεις, αλλά αυτό που είδαμε συμβάλλει στην απόφαση της Formula E να διοργανώσει έναν αγώνα σπριντ.
Μορφές τύπου Ε
Η ιδέα του Sprint στη Formula E δεν συνδέεται με την απόσταση του αγώνα, αλλά με τον ρυθμό με τον οποίο διεξάγεται. Αμέσως μετά το παρκάρισμα της Porsche του, ο Pascal Wehrlein είπε ότι άρχισε να το κάνει τρέξει σε προκριματικό ρυθμό μόλις ανέκτησε την πρώτη θέση, όταν ο αγώνας μόλις είχε φτάσει στα μισά του δρόμου. Μια δυναμική που έγινε δυνατή από την περιορισμένη ανάγκη διαχείρισης ενέργειας, καθιστώντας τις προσπεράσεις εξαιρετικά απαγορευτικές.
Η συμμετοχή σε έναν αγώνα σπριντ ήταν μια συνειδητή επιλογή της Formula E στο Μεξικό, κάτι που έκανε ελάχιστα για να αλλάξει αυτό που είχε ήδη γίνει πέρυσι. Για την έκδοση του 2024, η ενέργεια που χορηγήθηκε ήταν 38,5 kWh, 1,5 λιγότερη από το 2023, όταν, ωστόσο, η απόσταση του αγώνα ήταν ένα γύρο μεγαλύτερη. Στην πραγματικότητα, αν κοιτάξετε τη συγκεκριμένη ενέργεια, εκφρασμένη ως kWh ανά χιλιόμετρο, στο E-Prix του 2024 ήταν μόλις 1% χαμηλότερη από εκείνη του 2023 και επίσης υψηλότερη από τον μέσο όρο της περασμένης σεζόν. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η τελευταία διοργάνωση του Μεξικού είχε ήδη λείψει σε συναισθήματα, ήταν δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι με παρόμοια επίπεδα ενέργειας η παράσταση θα ήταν διαφορετική.
Η δυναμική του αγώνα στη Formula E ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την ενέργεια που επιτρέπεται σε σχέση με την πίστα. Αυτή είναι μια ευελιξία που οι διοργανωτές εκμεταλλεύονται προς όφελός τους, προσπαθώντας να διαφοροποιήσουν την παράσταση στις διάφορες εκδηλώσεις, ειδικά στις διπλές σκηνές. Από αυτό πάμε παραδοσιακούς αγώνεςμε βάση τη διαχείριση των ντραμς και που συχνά καταλήγουν σε ένα κρεσέντο στο τέλος, στο αγώνες «ποδηλασίας». ως ομάδα, παίξτε με τη χρήση μονοπατιών για εξοικονόμηση ενέργειας. Για μερικά χρόνια, έχουν γίνει επίσης όλο και πιο δημοφιλή E-Prix Sprint, όχι μικρότερη σε απόσταση, αλλά όπου το επίπεδο διαχείρισης είναι ελάχιστο και οι αναβάτες μπορούν να πιέσουν δυνατά ακόμα και για ένα μεγάλο μέρος του αγώνα. Πρόκειται για μια μορφή η οποία, όπως τονίστηκε στην Πόλη του Μεξικού, χρειάζεται αναθεώρηση.
Το πρόβλημα των Σπριντ
Στον μηχανοκίνητο αθλητισμό υπάρχει ένα ρεύμα κοινού και διοργανωτών που πιστεύουν ότι το θέαμα είναι να δοθεί η ευκαιρία στους οδηγούς να πιέσουν στο μέγιστο χωρίς να συγκρατηθούν. Ωστόσο, σε έναν μηχανοκίνητο αθλητισμό όπου το επίπεδο επαγγελματισμού είναι πολύ υψηλό, όταν ταξιδεύετε στο όριο υπολογίζονται οι διαφορές ανά γύρο της τάξης των εκατοστών του δευτερολέπτου. Πολύ λίγοι για να προσπεράσουν ένα άλλο αυτοκίνητο, εκτός αν αναλάβουν άλλες μεταβλητές για να ενισχύσουν τις διαφορές απόδοσης.
Αυτές οι μονομαχίες τροχού με τροχό χωρίς περιορισμούς, που είναι το όνειρο κάθε θαυμαστή, δεν είναι τίποτα άλλο από την επίλυση δύο διαφορετικών στρατηγικών. Για να φτάσουμε σε εκείνη τη στιγμή, είναι Πρέπει πρώτα να υπάρξει μια φάση διαχείρισης, ωστόσο απουσίαζε στους αγώνες Σπριντ. Αν προκύψει μια μονομαχία στην οποία ένας επιθετικός ασκεί πίεση σε έναν αμυντικό, με τους δύο να παίζουν τα πάντα χωρίς να συγκρατούνται, είναι επειδή τα αντίστοιχα μονοθέσια τους βρίσκονται σε διαφορετικές συνθήκες, ακριβώς επειδή ακολουθούν διαφορετικές στρατηγικές. Το πρόβλημα με τα Sprints είναι η απουσία μεταβλητών που μπορούν να δημιουργήσουν μια διαφορά στην απόδοση, η οποία είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι αυτοί που βρίσκονται πίσω μπορούν να περάσουν ή τουλάχιστον να ασκήσουν πίεση σε αυτούς που βρίσκονται μπροστά.
Ζητούνται μεταβλητές
Αν η Formula E εγκαταλείψει την κατ’ εξοχήν μεταβλητή της, δηλαδή τη διαχείριση ενέργειας, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν άλλες που να καλύπτουν την απουσία της. Τα ελαστικά συνεχίζουν να είναι σκόπιμα α χαμηλή υποβάθμιση, αν και όχι μηδενικό, στερώντας από τους πιλότους άλλο ένα στοιχείο διαχείρισης. Σε αντίθεση με τη Formula 1, το αεροδυναμικό όριο δεν είναι η διαταραχή στις στροφές, αλλά μάλλον η φτωχό εύρος του εφέ εγρήγορσηςσυνέπεια των αυτοκινήτων που έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την αποτελεσματικότητα για τη μείωση της κατανάλωσης.
Στη Formula E επίσης δεν υπάρχουν pit stop. Το Attack Charge, η στάση των 30 δευτερολέπτων για γρήγορη φόρτιση της μπαταρίας, θα πρέπει να κάνει το ντεμπούτο του στο Misano. Ωστόσο, τα pit stop μπορούν να πραγματοποιηθούν σε ένα πολύ συγκεκριμένο παράθυρο γύρου, ενώ ο χρόνος στάσης και η ενέργεια που θα ανακτηθεί θα είναι ίδια για όλους, γι’ αυτό και δεν θα διαφοροποιήσουν τις στρατηγικές. Λείψανα Λειτουργία επίθεσηςπου δεν είναι τίποτα άλλο από ένα push-to-pass ενεργοποιημένο διαφορετικά, αλλά με το Gen3 έχει γίνει πλέον μια ποινή και όχι ένα μπόνους.
Τα όρια των ελαστικών δεν επιτρέπουν την πλήρη εκμετάλλευση των 50 kW επιπλέον ισχύος. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι το Attack Mode αυξάνει τη μέγιστη ισχύ, τα πλεονεκτήματα της οποίας θα γίνουν αισθητά κυρίως στις υψηλές ταχύτητες σε ευθεία γραμμή, ωστόσο σε εκείνες τις φάσεις στις οποίες οι οδηγοί σηκώνουν το πόδι τους από το γκάζι για να αναπαράγουν ενέργεια. Αντίθετα, η ιδέα που κυκλοφόρησε τις τελευταίες εβδομάδες για το Gen3 EVO που αναμένεται το 2025 θα μπορούσε να λειτουργήσει, δηλαδή να συσχετίσει το Attack Mode με τη δυνατότητα εκμεταλλευτείτε την τετρακίνηση. Στην πραγματικότητα, η πρόσφυση θα αυξανόταν κατά την έξοδο από τις στροφές, με δυνατότητα καλύτερης εκφόρτισης όλης της κινητήριας δύναμης στο έδαφος, σε εκείνες τις φάσεις επιτάχυνσης στις οποίες το γκάζι είναι ακόμα στο τέρμα του γκαζιού. Η λειτουργία επίθεσης θα μπορούσε έτσι να επιστρέψει στην παροχή ενός αποτελεσματικού πλεονεκτήματος, εισάγοντας εκείνες τις διαφορές απόδοσης που λείπουν αυτήν τη στιγμή.
Το μέλλον
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε δύο εβδομάδες στη Σαουδική Αραβία η παράσταση θα είναι καλύτερη από αυτό που ανέβηκε στην Πόλη του Μεξικού. Η Diriyah τείνει να προσφέρει κούρσες κρεσέντο που αγωνίζονται μέχρι το τέλος, εφόσον η ενέργεια που παρέχεται είναι κατάλληλη για το σχεδιασμό της πίστας. Ωστόσο, εάν η Formula E θέλει να συνεχίσει να προσφέρει “Sprint” E-Prixes στο μέλλον, μια πρόθεση που εκφράζεται ανοιχτά στον διαγωνισμό Gen4, θα πρέπει να σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Η επιθυμία να αποδείξουμε ότι ο ηλεκτροκινητήρας δεν είναι απλώς ένας ανταγωνισμός διαχείρισης μπαταρίας είναι κατανοητή, αλλά για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να σκεφτούμε άλλες μεταβλητές, είτε είναι ελαστικά είτε pit stop, που παίρνουν τη θέση τους.
