Οι αγώνες Dragster έχουν αμερικανική προέλευση. Το μόνο μέρος όπου θα μπορούσε να συλληφθεί κάτι τέτοιο είναι προφανώς οι Πολιτείες, η προέλευσή τους χρονολογείται από τη δεκαετία του 1940 και γεννήθηκαν ως προέκταση των αγώνων ταχύτητας που πραγματοποιήθηκαν σε μερικές αλμυρές λίμνες (πρώτο και καλύτερο το Bonneville).
ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ – Η γέννησή τους, παραδόξως, ήταν και χάρη στην αστυνομία που, με τις προσπάθειές της να καταπολεμήσει την εξάπλωση των παράνομων αγώνων στους δρόμους, συνέβαλε στο να απογειωθεί αυτή η πειθαρχία. Έτσι γεννήθηκε η λατρεία της επιτάχυνσης, όπου τα αυτοκίνητα και οι οδηγοί έπρεπε να επιδείξουν δύναμη και ικανότητα ελέγχου ξεφορτώνοντας όλη τη δύναμη που είχαν στη διάθεσή τους στο έδαφος σε μια στιγμή. Σε αυτούς τους αγώνες η ιδέα είναι πολύ απλή: δύο άτομα ξεκινούν, ακίνητα και δίπλα-δίπλα, ο ένας οδηγός πρέπει να υπερισχύει του άλλου καλύπτοντας ένα προκαθορισμένο μήκος στο συντομότερο δυνατό χρόνο, συνήθως ένα τέταρτο του μιλίου ή, όταν το κάνουν οι περιστάσεις μην το επιτρέψετε, ένα όγδοο του μιλίου.
Ο ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ – Δεν υπάρχουν δοκιμασίες προσφυγής, ο αγώνας συνεχίζεται με νοκ άουτ τον έναν αγωνιζόμενο μετά τον άλλο, οι δύο ισχυρότεροι φτάνουν στον τελικό και μόνο ένας θα είναι ο νικητής. Φυσικά, με τα χρόνια ο κανονισμός εξελίχθηκε, έχουν δημιουργηθεί διαφορετικές κατηγορίες και οι κανονισμοί ασφαλείας έχουν γίνει πολύ αυστηροί, αλλά η ουσία της ιδέας παραμένει η ίδια: δύο ανταγωνιστές που μάχονται με μανία στα χιλιοστά του δευτερολέπτου, συγκεντρωμένοι στο εν συντομία οι κόποι και οι σπουδές μηνών, αν όχι ετών, δουλειάς και εμπειρίας. Η φιλοσοφία του οδηγού Dragster είναι όλη σε μια πρόταση: αν είσαι δεύτερος χάνεις. Αυτή η κατάσταση τη διαφοροποιεί από κάθε άλλη διοργάνωση, επιπλέον η ταχύτητα με την οποία οι αγώνες διαδέχονται ο ένας τον άλλον -γιατί στο τέλος είναι πραγματικοί μηχανικοί αγώνες- κρατά την προσοχή ψηλά, εμποδίζοντας το κοινό να αποσπαστεί και να ορίσει την επιτυχία αυτής της φόρμουλας.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – Ο Ντράγκστερ προσγειώθηκε στην Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ορισμένοι Αμερικανοί οδηγοί προσκλήθηκαν να επιδείξουν αυτό το άθλημα μπροστά σε ένα κοινό περίεργων ανθρώπων που δεν ήξεραν πραγματικά τι να περιμένουν. Εκείνη την εποχή, ένας άλλος κλάδος είχε ήδη εδραιωθεί στη Βόρεια Ευρώπη: το σπριντ, στο οποίο συμμετείχε μόνο ένας αγωνιζόμενος τη φορά, δηλαδή ένας οδηγός που κάλυψε μόνος την προκαθορισμένη απόσταση, προσπαθώντας να πάρει τον συντομότερο δυνατό χρόνο στο ρολόι. Σαφώς η αμερικανική φόρμουλα του άμεσου ανταγωνισμού απολάμβανε μεγαλύτερη απήχηση και το Drag-Racing αντικατέστησε σύντομα το Sprinting.
ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΑΘΟΣ – Το 1966, στην Αγγλία, εκμεταλλευόμενος ένα παλιό εγκαταλελειμμένο στρατιωτικό αεροδρόμιο, εγκαινιάστηκε η πρώτη σταθερή ευρωπαϊκή πίστα Drag Racing στο Poddington του Northamptonshire, η οποία εξακολουθεί να θεωρείται η νούμερο ένα πίστα Dragster στη γηραιά ήπειρο. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν το NitrOlimp’x στο Hokenheim είναι το πιο πολύχρωμο γεγονός της σεζόν, με μια αξιοζήλευτη ημερομηνία και τοποθεσία (κεντρική Ευρώπη και μέσα Αυγούστου), καθώς και με μια διοργάνωση και σόου ικανά να προσελκύσουν κόσμο σε μέγεθος σταδίου , το Santa Pod Dragway θεωρείται από τους λάτρεις ότι είναι η ευρωπαϊκή Μέκκα αυτού του κλάδου.
