Η Mazda γιορτάζει έναν αιώνα ζωής φέτος και το RX-7 είναι σίγουρα ένα μοντέλο που σημάδεψε την πορεία του τα τελευταία 100 χρόνια και στις τρεις διαθέσιμες γενιές της που είδαν το φως της δημοσιότητας από το 1978 έως το 2002.
Τα τεχνολογικά επιτεύγματα και πολλά άλλα του Mazda RX-7 εξακολουθούν να θεωρούνται μνημειώδη σήμερα – πολύ περισσότερο δεδομένου του γεγονότος ότι το μέλλον του περιστροφικού κινητήρα του αμφισβητήθηκε έντονα όταν το ιαπωνικό εργοστάσιο ξεκίνησε την ανάπτυξη του σπορ μοντέλου του γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1973-74, που εκτόξευσε τις τιμές των καυσίμων στα ύψη και κατά συνέπεια τα οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης έντασης καυσίμου στη φωτιά, η διάσημη αυτοκινητοβιομηχανία από τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας είχε παρουσιάσει λίγες προτάσεις με τον περιστροφικό της κινητήρα.
Ωστόσο, η προσαρμογή στα νέα δεδομένα ήταν επιβεβλημένη για τους Ιάπωνες, με τη Mazda να αποφασίζει να εγκαταλείψει τον κορυφαίο κινητήρα της στα περισσότερα μοντέλα της γκάμας της. Όχι όμως οριστικά. Χάρη στην ισχυρή… αντίσταση του επικεφαλής του τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης της εταιρείας, Kenichi Yamamoto, ο κινητήρας Wankel διατηρήθηκε ζωντανός και παρά το «βαρύ» κλίμα στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία της εποχής, το πρωτοποριακό RX-7 σημαντικός διαφοροποιητής. της ιαπωνικής εταιρείας σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Ο Kenichi Yamamoto, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας μηχανικών που ανέπτυξαν τους πρώτους περιστροφικούς κινητήρες της Mazda τη δεκαετία του 1960, αποφάσισε να αναπτύξει περαιτέρω τον κινητήρα με την κωδική ονομασία «12A» προκειμένου να βελτιώσει την αξιοπιστία και τις επιδόσεις του στον τομέα της κατανάλωσης καυσίμου. Μετά από αυτές τις απαραίτητες και χειρουργικά ακριβείς επεμβάσεις, το ιαπωνικό εργοστάσιο προχώρησε στη σχεδίαση του ιδανικού οχήματος για να το φιλοξενήσει – ένα μικρό, ελαφρύ και σπορ κουπέ για την περίσταση, με μακριά μύτη και στρογγυλεμένο πίσω μέρος. Και έτσι γεννήθηκε το εμβληματικό RX-7, το οποίο επέζησε, στις τρεις διαθέσιμες γενιές του, μέχρι το 2002.
Η πρώτη γενιά του μοντέλου, που βασίστηκε στην πλατφόρμα FB της Mazda, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το 1978, ενώ ένα χρόνο αργότερα βγήκε στους δρόμους της Ευρώπης. Με συνολικό βάρος λίγο πάνω από τα 1.000 κιλά, ο κινητήρας «12Α» των 100 και 135 ίππων εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του, όντας τοποθετημένος μπροστά, αλλά και πίσω από τον αντίστοιχο άξονα, εξασφαλίζοντας έτσι σχεδόν τέλεια κατανομή βάρους. Το αεροδυναμικό «sloop» του RX-7 ήταν αναμφίβολα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του μοντέλου, μαζί με σίγουρα τον χειρισμό, που παρείχε μια ιδιαίτερη «σύνδεση» μεταξύ του οδηγού και της «τετράτροχης μηχανής». Αργότερα, ο περιστροφικός κινητήρας των 1.146 κ.εκ. πλαισιώθηκε από μια υπερτροφοδοτούμενη έκδοση, με 160 ίππους, η οποία ήταν διαθέσιμη στην Ιαπωνία, ενώ στη Βόρεια Αμερική «παρών» η έκδοση 13Β, η οποία διέθετε, μεταξύ άλλων, σύστημα ψεκασμού καυσίμου. .
Η δεύτερη γενιά του Mazda RX-7, που «πάτησε» στην ιαπωνική πλατφόρμα FC, παρουσιάστηκε το 1985 και χαρακτηριζόταν από μια εξωτερική σχεδίαση που, ομολογουμένως, ήταν εμπνευσμένη από μοντέλα της Porsche. Το νέο σπορ κουπέ μοντέλο της Mazda συνοδεύτηκε από πολλές καινοτομίες, συμπεριλαμβανομένου του DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) και της υπερτροφοδότησης κινητήρα, που έδωσαν στον περιστροφικό κινητήρα της εταιρείας καλύτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με τη ροή των καυσαερίων – και φυσικά καλύτερη ροπή στη μεσαία περιοχή. Σε όλες τις αγορές παγκοσμίως, το RX-7 δεύτερης γενιάς ήταν διαθέσιμο με τον κινητήρα 13B 1.300 ίππων, αρχικά στην ατμοσφαιρική έκδοση των 150 ίππων και αργότερα σε υπερτροφοδοτούμενες εκδόσεις 150 και 180 ίππων – η τελευταία με τούρμπο twin-scroll και θυελλώδη επιδόσεις για την εποχή, καθώς και το «0-100» χρειάστηκαν μόλις 6 δευτερόλεπτα. ενώ η τελική ταχύτητα έφτασε τα 240 χλμ./ώρα.
Η τρίτη και τελευταία γενιά (FD) του Mazda RX-7 έφτασε το 1992 με τον κινητήρα Wankel που διαθέτει έναν εν σειρά διπλό υπερσυμπιεστή, ο οποίος ώθησε τη μέγιστη ισχύ του κινητήρα 13B στους 239 ίππους στην ευρωπαϊκή του έκδοση. Σύμφωνα με παγκόσμιες… μαρτυρίες, το RX-7 MkIII ήταν το καλύτερο RX-7 από άποψη χειρισμού, αλλά και το πιο γρήγορο, με επιτάχυνση από στάση έως τα πρώτα 100 km/h να ολοκληρώνονται σε μόλις 5, 3 λεπτά. και η τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου, που δεν ξεπερνούσε το βάρος των 1.300 κιλών, να περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 250 χλμ./ώρα. Δυστυχώς για τους αγοραστές στη γηραιά ήπειρο, το RX-7 σταμάτησε να κυκλοφορεί το 1996 λόγω αυστηρότερων κανονισμών εκπομπών ρύπων, αν και η Mazda συνέχισε να το προσφέρει σε άλλες αγορές σε όλο τον κόσμο – στην Ιαπωνία, ειδικότερα, τις πιο πρόσφατες εκδόσεις της που ήταν εξοπλισμένες με περιστροφικός κινητήρας που απέδιδε έως και 280 ίππους.
Το 2002 σήμανε το τέλος του RX-7, το οποίο κατασκευάστηκε από το 1978 έως το 2002 σε σύνολο 811.634 μονάδων, καθιστώντας το μοντέλο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της Mazda με περιστροφικό κινητήρα. Όμως ένα χρόνο αργότερα, το εμβληματικό RX-7 έδωσε τη θέση του στο RX-8, το οποίο με τη σειρά του έθεσε ισχυρά θεμέλια για νέες τεχνολογικές κατακτήσεις. Ανάμεσά τους, η πρόωση υδρογόνου, καθώς το RX-8 Hydrogen RE μπορούσε να κινηθεί είτε με τη χρήση υδρογόνου, είτε με τη βοήθεια… παραδοσιακής βενζίνης. Βασιζόμενη σε αυτά τα επιτεύγματα, η Mazda παρουσίασε αργότερα το Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με ηλεκτρικό κινητήρα σε συνδυασμό με ένα περιστροφικό σύστημα μονομαχίας. Αργότερα, η ιαπωνική μάρκα αποκάλυψε το Mazda2 EV concept, το οποίο τροφοδοτήθηκε από έναν περιστροφικό κινητήρα επέκτασης εμβέλειας – ένα παρόμοιο σύστημα αναμένεται να βρει το δρόμο του στο νέο πλήρως ηλεκτρικό Mazda MX-30, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις τοπικές αγορές εντός του τρέχοντος έτους.
