Η Formula E αναζητά «σπίτι» εκτός Ρώμης, αλλά πάντα στην Ιταλία. Για λόγους ασφαλείας: η πίστα EUR δεν θεωρείται πλέον ασφαλής από τους αντιπροσώπους της FIA, της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου, λόγω της αυξημένης απόδοσης των μονοθέσιων Gen 3.
Η διπλή διοργάνωση στην πρωτεύουσα (13 και 14 Απριλίου) εξαφανίστηκε από το καλεντάρι της δέκατης σεζόν, αλλά η Ιταλία παρέμεινε. Δύο πίστες, αυτή του Aci of Vallelunga και αυτή του Misano Adriatico, έχουν υποβάλει αίτηση για να φιλοξενήσουν τη διοργάνωση (ePrix 7 και 8, η πρώτη στην Ευρώπη του πρωταθλήματος 2024) η οποία εκτιμάται ότι έχει έσοδα 60 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Alberto Longo, ένας από τους ιδρυτές της Formula E, της οποίας είναι επίσης Chief Championship, εκμυστηρεύτηκε ότι διακυβεύονται τέσσερις λύσεις, η μία από τις οποίες είναι ακόμη και σε αστικό περιβάλλον: “Αλλά ο χρόνος είναι στενός”, παραδέχτηκε το 49- χρονών Ισπανός προπονητής.
Μεταξύ των οδηγών, η πίστα του EUR αγαπήθηκε πολύ: «Το καλύτερο που είχε ποτέ η Formula E», σύμφωνα με τον Antonio Felix Da Costa, πρώην νικητή ατομικού τίτλου και νυν οδηγό της Tag Heuer Porsche. «Ο αγώνας στη Ρώμη αντιπροσωπεύει όλα όσα πρέπει να αντιπροσωπεύει η Formula E για μένα», προσθέτει ο Mitch Evans, ο οποίος έχει κερδίσει 4 φορές στην Αιώνια Πόλη και ο οποίος, μετά τη δεύτερη και τρίτη θέση με την Jaguar Tcs, την επόμενη χρονιά κυνηγά την απόλυτη δάφνη. . Για τον Jean Eric Vergne (Ds Penske) οι λόγοι αποχώρησης δεν σχετίζονται με την ασφάλεια: «Είναι προσωπική μου άποψη, ας είμαστε ξεκάθαροι, αλλά κάθε πίστα έχει τις δυσκολίες της – εξηγεί – Απλά σκεφτείτε το Μονακό και τον αριθμό των ατυχημάτων που συμβαίνουν εκεί ήταν, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να μην επιστρέψει. Οι κίνδυνοι είναι μέρος του μηχανοκίνητου αθλητισμού, είναι πάντα εκεί.” Ο Florian Modlinger, επικεφαλής των επιχειρήσεων της Porsche στη Formula E, θυμάται ότι είχε προειδοποιήσει ακόμη και πριν από τα δύο τελευταία ePrixe της Ρώμης, στο πρώτο από τα οποία σημειώθηκε ένα τρομακτικό ατύχημα (χωρίς συνέπειες για την οδηγοί) που περιελάμβαναν μια ντουζίνα αγωνιστικά αυτοκίνητα. «Αυτά που ήταν τα παλιά δεν είναι πλέον στρέιτ με τα μονοθέσια Gen 3 – διευκρινίζει ο Γερμανός διευθυντής –. Είπα ότι θα φτάσουμε στα όρια των αυτοκινήτων και της ασφάλειας και τι έγινε μετά δεν ήταν καλό».
Μαζί με τη Ρώμη, το Κέιπ Τάουν έχει επίσης εξαφανιστεί από το ημερολόγιο των 16 αγώνων και, τουλάχιστον προς το παρόν, η Τζακάρτα, η πρωτεύουσα της Ινδονησίας όπου διεξάγονται φέτος οι προεδρικές εκλογές: «Δεν το έχουμε συμπεριλάβει – λέει ο Λόνγκο – αλλά θα κάνουμε τα πάντα για να πάμε εκεί.” Σε αντάλλαγμα, δύο στρατηγικές ασιατικές μητροπόλεις κάνουν το ντεμπούτο τους: η Σαγκάη, με την οποία η Formula E επιστρέφει στην Κίνα μετά από 5 χρόνια, και το Τόκιο, η “πρώτη φορά” Ιάπωνας για το παγκόσμιο πρωτάθλημα ηλεκτρικής ενέργειας. Στη Σαγκάη ο αγώνας θα διεξαχθεί στις 25 και 26 Μαΐου (ePrix 12 και 13) στην ίδια διεθνή πίστα που φιλοξενεί τη Formula 1, ενώ στο Τόκιο ο αγώνας θα διεξαχθεί στις 30 Μαΐου κατά μήκος μιας αστικής πίστας που εκτείνεται κατά μήκος του κόλπου.
Το πρωτάθλημα ξεκινά στις 13 Ιανουαρίου στην Πόλη του Μεξικού (αυτόδρομο) και στη συνέχεια μετακομίζει στη Σαουδική Αραβία (26 και 27 Ιανουαρίου) πριν επιστρέψει στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας (10 Φεβρουαρίου). Στη συνέχεια, ένα μεγάλο διάλειμμα πριν φύγει από τη Βραζιλία, στο Σάο Πάολο (16 Μαρτίου). Έτσι, μετά το Τόκιο και την Ιταλία, φτάνει μέχρι το Μόναχο (27 Απριλίου), το Βερολίνο (11 και 12 Μαΐου, πάλι στο τσιμέντο του ιστορικού αεροδρομίου Tempelhof, αλλά με μια εντελώς νέα διαδρομή) και τη Σαγκάη. Στις 29 Ιουνίου διεξάγεται ο αμερικανικός αγώνας στο Πόρτλαντ στη σταθερή πίστα που φιλοξενεί επίσης το IndyCar και στη συνέχεια ο διπλός τελικός γύρος στο Λονδίνο (20 και 21 Ιουλίου). Η πιθανή συμπερίληψη της Τζακάρτα πιθανότατα θα επεκτείνει το ημερολόγιο κατά μερικές εβδομάδες.
Οι μόνιμες πίστες θα είναι το μέλλον της Formula E: αν και το πρωτάθλημα δημιουργήθηκε για να φέρει τον μηχανοκίνητο αθλητισμό σε μηδενικές εκπομπές (συμπεριλαμβανομένου του θορύβου) στους δρόμους της πόλης, με την εξέλιξη των μονοθέσιων (ήδη τώρα με 470 HP και 320 ώρες μέγιστη ταχύτητα) οι ομάδες φαίνονται πρόθυμες να δεχτούν εποχές με μόνο τους μισούς αγώνες σε κατοικημένες περιοχές. Ο Lucas di Grassi, ήδη νικητής ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος ηλεκτρικών, υποθέτει ημερολόγια με το ένα τρίτο του ePrix σε αποκλειστικές διαδρομές της Formula E, ένα τρίτο κοινό με τη Formula 1, όπως το Μακάο, το Μόντε Κάρλο ή το Λονγκ Μπιτς, και ένα τρίτο σε μόνιμες κατασκευές όπως , για παράδειγμα, Vallelunga, Portland ή Mexico City.
Οι δοκιμές της Βαλένθια συνοδεύτηκαν από το «θρίλερ» της πυρκαγιάς σε μία από τις μπαταρίες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την πρώτη δοκιμαστική συνεδρία. Η πίστα Ricardo Tormo εκκενώθηκε και οι αναβάτες δεν μπορούσαν να οδηγήσουν για 48 ώρες. Με τον μαραθώνιο της Παρασκευής το πρόγραμμα των 18 ωρών ουσιαστικά ολοκληρώθηκε: 4.960 γύροι έναντι 5.128 τον περασμένο Δεκέμβριο. Το μόνο που έλειπε ήταν η επαλήθευση της αξιοπιστίας του συστήματος γρήγορης φόρτισης (600 kW), ένα από τα νέα χαρακτηριστικά για την επόμενη σεζόν. Με το υποχρεωτικό pit stop που προβλέπει την ενεργοποίηση του λεγόμενου τρόπου επίθεσης (η πρόσθετη ισχύς στον αγώνα: από τα «κανονικά» 300 έως 350 kW που επιτρέπονται στις κατατακτήριες) τα αυτοκίνητα θα μπορούν να ανεφοδιάζονται με 4 kWh σε μόλις 30 δευτερόλεπτα.
Ο χαμηλότερος χρόνος καταγράφηκε στην εναρκτήρια συνεδρία, πριν από τη φωτιά, όταν οι πιλότοι μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την πλήρη ισχύ: προληπτικά, ο περιορισμός στα 300 kW επιβλήθηκε στους επόμενους γύρους. Ο Mitch Evans (Jaguar Tcs) γύρισε σε 1:24.474, σίγουρα κάτω από το καλύτερο session του 2022, που κατέγραψε ο Γερμανός της Maserati Maximilian Günther (1:25.127), επίσης ανάμεσα στους καλύτερους φέτος. Μόνο την Παρασκευή, 13 οδηγοί (από τους 21 που βγήκαν στην πίστα: ο ένας από τους δύο μονοθέσιους Mahindra παρέμεινε στα pits λόγω των συνεπειών της κατάσβεσης των φλόγων) παρέμειναν κάτω από το όριο του 1:25.
Η καλοκαιρινή αγορά ήταν αρκετά γεμάτη γεγονότα, έστω κι αν ο μόνος πρωτοεμφανιζόμενος ήταν ο 25χρονος Ινδός Jehan Daruvala, με την υπογραφή της Maserati (ο καλύτερος χρόνος του ήταν 1.24.992). Η Jaguar Tcs έχει μια ομάδα της Νέας Ζηλανδίας, έχοντας ζευγαρώσει τον Nick Cassidy, βασιλεύοντας αντιπρωταθλητή, με τον συμπατριώτη του Evans. Η Envision πήρε πίσω τον Robin Frijns, του οποίου η θέση στο Abt Cupra ανατέθηκε στον Di Grassi. Ο Mahindra έχει μια εντελώς νέα ομάδα, που αποτελείται από τον Edoardo Mortara, ο οποίος έφυγε από τη Maserati, και τον επιστρέφοντα (από την F1) Nyck de Vries. Η Nissan ανακάλεσε τον Όλιβερ Ρόουλαντ, ο οποίος είχε αφήσει τη Μαχίντρα στα μισά της περασμένης σεζόν, ενώ ο Νόρμαν Νάτο, «απορριμμένος» από την ιαπωνική ομάδα, προσλήφθηκε από τον Αντρέτι και συνδυάστηκε με τον παγκόσμιο πρωταθλητή Τζέικ Ντένις. Ο Neom McLaren πήρε τον Sam Bird, ο οποίος έμεινε χωρίς πιλοτήριο μετά το τέλος του συμβολαίου του με την Jaguar, και του εμπιστεύτηκε το αυτοκίνητο που ανήκε στον René Rast.
