Το σπορ αυτοκίνητο με περιστροφικό κινητήρα, που κυκλοφόρησε το 1978, έμελλε να γίνει ένα εμβληματικό μοντέλο.
Η χαρά της οδήγησης, η ελαφριά σχεδίαση και ο περιστροφικός κινητήρας είναι τρία στοιχεία που καθόρισαν το DNA της ιαπωνικής μάρκας. Όμως ένα μοντέλο της Mazda κατάφερε να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα καθώς έδωσε ένα νέο νόημα σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, μεταφέροντάς τα σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο. Το συγκεκριμένο μοντέλο ήρθε να καθιερώσει σπορ αυτοκίνητα με συμπαγή περιστροφικό κινητήρα στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Τι μοντέλο ήταν αυτό; Το θρυλικό Mazda RX-7. Κυκλοφόρησε το 1978 ως το πρώτο σπορ αυτοκίνητο μαζικής αγοράς της Mazda, και έγινε το αυτοκίνητο με περιστροφικό κινητήρα με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ταυτόχρονα, ενίσχυσε επίσης την επιτυχία της μάρκας στους αγώνες ταχύτητας με πρωτόγνωρα επιτεύγματα.
Ο χαρακτηριστικός ήχος του κινητήρα διπλού ρότορα του RX-7 ξεκίνησε τους αγώνες στην Ευρώπη, κερδίζοντας την κατηγορία 1.600-2.300cc του British Saloon Car Championship το 1980 και το 1981. Επίσης, το 1981, εδραίωσε την αξιοπιστία του, κερδίζοντας το 24 Hours of Spa.
Αλλά η χρυσή εποχή του RX-7 δεν σταματά μόνο στα ευρωπαϊκά σύνορα. Στην Αμερική, το RX-7 κέρδισε πάνω από 100 αγώνες IMSA, περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο μοντέλο, κυριαρχώντας στην κατηγορία GTU (κάτω από 2.500cc) συμπεριλαμβανομένου του 24 Hours of Daytona για 12 συναπτά έτη (1982-93). Το RX-7 απέδειξε επίσης τη δυνατότητά του στο Αυστραλιανό Πρωτάθλημα Αντοχής, κερδίζοντας από το 1982 έως το 1984, καθώς και το εθνικό Bathurst 12 Hour (πρωταθλητής 1992-95).
Αποδεδειγμένο σε πίστες αγώνων αυτοκινήτου
Αυτή η εκτεταμένη εμπειρία που απέκτησε το RX-7 οδήγησε στο τετρακίνητο Mazda 787B των 710 PS, το οποίο κατέπληξε, κερδίζοντας τη νίκη στις 24 Ώρες του Λε Μαν. Μέχρι σήμερα παραμένει το μόνο αυτοκίνητο χωρίς έμβολο που κέρδισε, σε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του περιστροφικού κινητήρα.
Τα επιτεύγματά του είναι πραγματικά εντυπωσιακά, δεδομένου ότι το μέλλον του περιστροφικού κινητήρα βρισκόταν σε κίνδυνο όταν η Mazda ξεκίνησε να κατασκευάζει το RX-7. Τα περισσότερα μοντέλα είχαν περιστροφικούς κινητήρες, μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1973-1974. Στη συνέχεια, οι τιμές των καυσίμων εκτοξεύτηκαν, ωθώντας τους καταναλωτές να αναζητήσουν άλλες λύσεις. Η αντισυμβατική ιαπωνική μάρκα είχε ως εκ τούτου αποφασίσει να εγκαταλείψει τους περιστροφικούς κινητήρες για τα περισσότερα σεντάν, χάτσμπακ και βαγόνια της. Πιθανότατα θα το έκανε -όπως και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες- αν ο τότε επικεφαλής R&D Kenichi Yamamoto δεν είχε αντισταθεί, υποστηρίζοντας ότι ο περιστροφικός κινητήρας θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στη διαφοροποίηση της εταιρείας.
Ο Yamamoto, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας μηχανικών που ανέπτυξαν τον περιστροφικό κινητήρα το 1960, ξεκίνησε τον επανασχεδιασμό του υπάρχοντος κινητήρα 12Α και τη σημαντική βελτίωση της οικονομίας καυσίμου. Μεταξύ άλλων, η ομάδα του πρόσθεσε ανθεκτικά ελατήρια ρότορα, τα οποία βελτίωσαν τη λίπανση και στη συνέχεια βοήθησαν στο σχεδιασμό του τέλειου αυτοκινήτου για αυτόν τον κινητήρα.
Μικρός και ελαφρύς αλλά ομαλή οδήγηση, δυναμικός και αναζωογονητικός, ο περιστροφικός κινητήρας ήταν ιδανικός για ένα σπορ αυτοκίνητο. Έτσι το RX-7, ένα κομψό χαμηλωμένο κουπέ που δημιουργήθηκε ειδικά για αυτόν τον κινητήρα.
Δημιουργία ενός περιστρεφόμενου συμβόλου
Η πρώτη γενιά RX-7 (πλατφόρμα «FB») κυκλοφόρησε στην ιαπωνική αγορά το 1978 και γνώρισε άμεση επιτυχία. Με καθαρό βάρος κοντά στον 1 τόνο, τα 100-135PS της 12A πέτυχαν μεγάλες αποδόσεις. Σε αυτή την απίστευτη πορεία βοήθησαν ο συμπαγής κινητήρας που τοποθετήθηκε πίσω από τον μπροστινό άξονα, καθώς και η κίνηση στους πίσω τροχούς με σχεδόν τέλεια κατανομή βάρους. Το αεροδυναμικό RX-7 που πρόσφερε διασκέδαση στην οδήγηση, δημιούργησε μια ιδιαίτερη σύνδεση μεταξύ οδηγού και αυτοκινήτου. Ο διπλός ρότορας 1.146 cm3 12A προστέθηκε αργότερα από μια έκδοση turbo 160 PS για την Ιαπωνία, ενώ ένας ελαφρώς μεγαλύτερος κινητήρας 13Β με ψεκασμό καυσίμου κυκλοφόρησε στη Βόρεια Αμερική.
Η δεύτερη γενιά RX-7 (“FC”) παρουσιάστηκε το 1985, με σχεδίαση εμπνευσμένη από την Porsche και πολλές βελτιώσεις στις επιδόσεις, όπως το DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) και το υπερσυμπιεστή της Mazda. Η εξαναγκασμένη επαγωγή αποδείχθηκε τελικά ότι ταιριάζει απόλυτα με τους περιστροφικούς κινητήρες χάρη στα χαρακτηριστικά του συστήματος εξάτμισης καθώς και στην αποτελεσματική ώθηση της ροπής στη μεσαία περιοχή. Ο κινητήρας 1,3 λίτρων 13Β ήταν σταθερός σε όλες τις τρέχουσες αγορές και παρόλο που το RX-7 θα λανσαριζόταν στην Ευρώπη με κινητήρα 150 PS, αργότερα κυκλοφόρησε με 180 PS, ακολουθούμενο από μια έκδοση twin-scroll turbo 200 PS. Το μοντέλο με τις υψηλότερες επιδόσεις θα επιτάχυνε από 0-100 χλμ./ώρα σε 6 δευτερόλεπτα, με τελική ταχύτητα 240 χλμ./ώρα.
Η τρίτη και τελευταία γενιά (“FD”) παρουσιάστηκε το 1992. Ήταν ένα γνήσιο αυτοκίνητο επιδόσεων. Ένας διαδοχικός διπλός υπερσυμπιεστής ενισχυμένος από διπλούς υπερσυμπιεστές αύξησε την ισχύ ακόμη περισσότερο από τον τελευταίο κινητήρα 13B στους 239 PS της ευρωπαϊκής έκδοσης. Οι θαυμαστές ισχυρίζονται ότι έχει την καλύτερη οδική συμπεριφορά από οποιοδήποτε άλλο RX-7, επιταχύνοντας τα 0-100 χλμ./ώρα σε 5,3 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 250 χλμ./ώρα, τοποθετώντας το διθέσιο 1.300 κιλών στην κατηγορία σπορ αυτοκινήτων υψηλής ποιότητας – κάτι που επίσης ήρθε ως συνέχεια της νίκης στο Λε Μαν. Δυστυχώς, η παραγωγή του RX-7 σταμάτησε στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες από το 1996 λόγω περιορισμών εκπομπών ρύπων, αν και η Mazda συνέχισε να παράγει αυτοκίνητα για την αγορά του δεξιοτίμονο, αυξάνοντας αργότερα την ισχύ τους στα 280 PS μόνο για τα μοντέλα που κυκλοφόρησαν. Στην Ιαπωνία.
Σπάζοντας ρεκόρ
Το 2002 σηματοδοτεί το τέλος ενός από τα πιο σημαντικά σπορ αυτοκίνητα στην ιστορία. Συνολικά κατασκευάστηκαν 811.634 αυτοκίνητα μεταξύ 1978 και 2002, μακράν τα περισσότερα από οποιοδήποτε μοντέλο περιστροφικού κινητήρα. Ταυτόχρονα, προσαρμοσμένες εκδόσεις κάθε γενιάς σημείωσαν ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία τους στο Bonneville Salt Flats στην Αμερική το 1978 (FB, 296km/h), το 1986 (FC, 383,7km/h) και το 1995 (FD, 389km/h). ).
Αλλά το πνεύμα του RX-7 ζει. Το Mazda RX-8 που ακολούθησε το 2003 έθεσε τα θεμέλια για πολλές μηχανολογικές καινοτομίες. Μεταξύ αυτών ήταν το περιστροφικό Mazda με υδρογόνο, όπως το RX-8 Hydrogen RE, το οποίο λειτουργούσε είτε με H2 είτε με βενζίνη, καθώς και το Mazda Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με περιστροφικό ηλεκτροκινητήρα διπλού καυσίμου. Αργότερα, η ιαπωνική μάρκα ανέπτυξε ένα πρωτότυπο Mazda2 EV με μικρό κινητήρα μονού ρότορα, ο οποίος χρησιμοποιείται ως επέκταση εμβέλειας.
Για όλους τους λάτρεις της οδήγησης, το RX-7 παραμένει το σύμβολο των σπορ αυτοκινήτων με περιστροφικό κινητήρα. Η Mazda έκανε μεγάλα άλματα με το RX-7 όσον αφορά την ελαφριά μηχανική, τη σπορ σχεδίαση, τη διασκέδαση στην οδήγηση, καθώς και την τεχνογνωσία, αναπτύσσοντας καινοτομίες που έχουν εφαρμοστεί και αναπτυχθεί σε όλα τα μοντέλα της Mazda. Το αυτοκίνητο που ενσαρκώνει τη φιλοσοφία της Mazda καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο, το RX-7 συνεχίζει να επηρεάζει τους σχεδιαστές και τους μηχανικούς που εργάζονται στο Mazda του αύριο.
